Death Note ölüler diyarından sıkılan shinigami (ölüm meleği) Ryuk'un defterini dünyaya düşürmesiyle açılıyor.
Yagami Light adlı kusursuz bir öğrencinin bu defteri bulmasıyla da olaylar gelişmeye başlıyor tabi ki. Öncelikle Yagami-kun defterin bir güç mü yoksa aptal bir şaka mı olup olmadığını anlamak için deneme yapar. Bir suçlunun adını deftere yazar ve o kişi ölür. Bunun tesadüf olabileceğini düşünen Yagami defteri bir kez daha dener ve yine işe yarar. Tabi defterin eski sahibi Ryuk ile de tanışınca bu defterin gücünün yadsınamaz olduğunu fark eder. Yagami Light böylelikle kendisini yeni kuracağı dünyanın Tanrısı ilan eder. Dünyanın adaletsiz olduğunu, dünyayı suçlardan arındırarak adalet getireceğine inanır ve Kira (Japonca'da katil) olarak efsaneleşmeye başlar.
Tabi her daim olduğu gibi bir görüşe katılanlar (yani Kira destekçileri) ve o görüşe katılmayanlar (Kira'nın katil olduğunu savunanlar) var burada da. Bununla beraber Kira'yı yakalamaya çalışan L (ya da Ryuzaki) Kira'nın karşısına dikilir ve iki zekanın çarpışması burada başlar.
Bu çarpışmanın başlangıcı ikisinin de ekranda görünüp
-Vataşi va/ Boku da seki da. (Ben adaletim) demeleriyle etkileyicilik kazanır.
Bu iki baskın karakterin birbirlerine çokça benzediklerini söylemek mümkün. Özellikle tenis sahnesinde ya da birbirleriyle kelepçeli gezdikleri yerlerde bunu görebiliriz.
Buraya kadar her şey iyi. Fakat elinde bir güç bulunduran insanların bunu saklaması yolunda yapacakları her yol mübah anlayışıyla hareket etmeye başlar Kira ve kendini korumak pahasına her yola başvurur.
L ve Kira arasındaki bu savaş 25. bölüme değin devam eder. 25 (bence) animemizin miladı olarak kabul edilmelidir.Kira L'i alt eder ve masum rolleriyle L'in yerine geçip Kira'yı aramaya (!) devam eder.
O polis teşkilatında L iken kendini Kira için ortaya koyan Amane Misa Kira'lık yapmaya devam eder.
Fakat Kira'nın L ile karşılaşması bitmeyecektir çünkü L'in varisi olduğu ön sürülen iki kişi ortaya çıkar Near ve Mello.
Nitekim 37. bölüme değin Yagami-kun yapmaması gereken hataları ardı ardına sıralar ve kendini ele verir.
Animenin finali hakikaten güzeldir. Her ne kadar Kiracı olmasam bile Kira'nın Near ve Mello'ya karşı kaybı bir üzmüştür beni. Finaliyle ilgili olarak sevdiğim şeyler ise birincisi Kira'nın kaçarken kendi genç halini görmesi ve ölürken L'in silüetinin çıkması. Pişmanlık mı denir özlem mi? Bir de finali Ryuk'un yapması da hoşuma gitti.
''Death Note'u kullanan kişi ne cennete ne de cehenneme gidebilir''
Biraz da karakterlerden bahsetmek gerekirse;
L : gerçekten ilginç bir karakter L. Anime boyunca aşırı şeker komasından öleceğini düşünüp durdum hep. Tatlı yemeyi inanılmaz seviyormuş. Bir de kambur oturmanın zekayı %40 arttırdığı görüşündeymiş.
Amane Misa: Kira'ya delicesine bağlıdır. Bunun başlıca sebebi ailesini öldürenleri öldürmesi olsa da shinigami eyes sayesinde Yagami'yi bulunca ona aşık olmuştur. Top modeldir. Fakat ne yalan söyleyeyim anime boyunca kulağımı tırmaladı da durdu. Gerçi Hirano Aya adında çıtı pıtı biri seslendiriyormuş ama.
Near: L'in kaldığı yetimhaneden. zeki olduğunu söyleyebilirim.Açıkçası yazacak bir şey bulamıyorum. Belki de sevmediğimdendir.
Mello:Near ile aynı yetimhanede kalmıştır. Takım olarak çalışmak istemese de istemsiz olarak Near'a yardımcı olur. L ve Near birbirlerine ne kadar benzese de Mello onlardan uzaktır. Şu bir gerçektir ki Kira'nın bulunuşunda önemli rolü vardır.
Mikami Teru: Kira'nın kullandığı biri. Görüşleri Kira ile birebir uyuşsa da onun kadar zeki değildir. Ahh özellikle Kira'yı görünce ''kamiii'' diye seslenişi sinirlerime dokundu diyebilirim.
Ryuk: Kira'nın Shinigamisi. Elmaları çok sever. Yaşamın renginin kırmızı olduğunu düşünür. Ahaaha ''Laytoo'' diyişi çok tatlıdır. Bütün gün onunla oturup elma yiyebilirim.
Rem:Misa'nın Shinigamisi. Misa'ya aşıktır. Kendini onun için feda etmiştir L'i öldürerek.
Bunun haricinde Matsuda'nın atağından bahsetmeliyim galiba. Anime boyunca silik bir karakter olsa da finalde bunu kırmıştır. İlginçti yani.
Teknik anlamda Death Note; çizimleri ve animasyonları ile göz doldurmaktadır. Çıtayı da bir hayli yükseltmiştir benim gözümde. Özellikle Kira ve L'in düşünürken ortamın renginin değişmesi (Kira kırmızı, L mavi) ve arkada çalan müzikler şahanedir.
Müziklerden bahsetmişken açılış ve kapanış müzikleri gerçekten harika olsa da ben ikinci sezonunkini daha çok beğendim. (Maximum the Hormone-What's up people)
Sonuç olarak dahiyane bir yapım olarak nitelendiriyorum Death Note'u. İzleyip izlettirmek lazım :)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder